Historia całkiem prawdziwa

"Historia całkiem prawdziwa".
02.09.2015r. środa 10:23:00

Historia całkiem prawdziwa,
Której także i Ty się dziwiłaś.
Większość przemilczę,
Ale może tylko wyliczę
Że aura mimo, że dziś mokra
I dość ciepła
I, że mało Słońca
To po tegorocznych upałach
To i tak wciąż posucha
Jak w mych uczuciach,
A Ty prszę posłuchaj,
O czym brzęczę Ci koło ucha.

Już rozjaśniony,
Na machoń opalony
Rozjaśnić chcę intymnością,
A nie samotnością.

Historia całkiem prawdziwa
Jest taka, że Ty rozkochałaś nie jednego chłopaka,
A i tak złapałaś za innego ptaka
I poleciałaś w świat,
A ja jeden z zakochanych
Wyglądam zza obłędu samotności krat.
Już nic między nami nie płonie,
A rozłożyste jabłonie
poschły, poschnęły,
W sen poszły, a nawet popłynęły.
A kwiat już nigdy więcej nie wykiełkował,
Bo i on się w Tobie tak silnie zakochał,
Że, gdy zraniony szlochał
To swe nasiona potopił
I teraz sad
Pachnie tylko hulaszczym wiatrem,
A niedawno był esencją, był uczuciem.

autor

AMOR1988

Napisany: 2015-09-02 Dodano: 2015-09-06 11:38:57

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie