Homo Ciem
Bez ciążenia, bez początku, bez
skrzydeł.
Bez odgłosu w pustce kosmicznej i ślepa.
Przypisana do jednej planety,
dwunoga.
Straszna w swoim strachu -
ćma.
Wiedząca
miliardami zrodzonych
i umęczonych.
Brzemienna tą wiedzą,
uzależnieniem.
Strach ćpa.
autor
beorn
Dodano: 2015-11-23 20:50:58
Ten wiersz przeczytano 1617 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
O to, to - tak chciałam wyrazić, tylko za szybko mi
reka nacisnęła enter, a później juz straciłam
inwencję:)
A czasem Poeta jak zacznie pisac, pieprzyć trzy po
trzy (o sobie mówię:))) to się tak zapętli, zagada,
objawień dozna i innych tego rodzaju choler, że Ty
wiesz, Jurek po czasie nie wie co chciał rzec. Ale za
to jak trafi na dobrego interpretatora, to i cholera
może być z tego dobry wiersz:)))
Jurek, nie gniewaj się - mam dziś głupawkę:)
Aco ja moge powiedzieć?
Ja tylko piszę wiersze.
Najblizej jesteś Ty, cii_sza, ale to pewno dlatego, że
masz ochotę interpretować.
A do tego potrzebne jest wiecej słów.
To akurat nie do Ciebie.
Oczywiście, że to o ludziach.
O ich dążeniu do światła, przy jednoczesnej ślepocie i
wiedzy, którą zbierają.
Ślepota i wiedza.
Co wam to przypomina?
Nie deprecjonuję wiary, bo sam w coś wierzę.
Raczej ten strach przed nieznanym, którym obdarza nas
religia. Chociaż nauka też boi się nieznanego, dąży
więc, aby go odkryć.
Uzależnieni od strachu działamy agresją.
Od światła, poddaniem się.
Sam nie wiem o czym chciałem pisać.
Autor czyż nie wykażesz miłosierdzia i nie odniesiesz
się do poniższych komentarzy?:)
uzależnieni od światła,
gardzący ciemnością,
ludzie promienia jednego,
nienawiść w ich żyłach ze złością.
Bardzo dobre,pozdrawiam.
Msz - bardzo dobry.
każda forma uzależnienia niszczy nie tylko osobę ale i
rodzinę Bardzo mnie poruszył Twój wiersz Pozdrawiam:))
Właśnie, ta ćma boi się, do czego jest jeszcze zdolna,
jak wykorzysta swoją mądrość. Może do dobrych, a może
też do czegoś okropnego. :)
strach niszczy
Oj Sorry, wysłało sie za wczesnie:))
Chyba poleciałam Jurek, gdzies na manowce z
interpretacją.
Namotałam w tym poniżej:)))
A juz dam spokój- nic nie dopisuję:)
Do mnie ten wiersz mówi o człowieku, istocie, która
jak ćma zawsze w stronę światła, na oślep i bez
skrzydeł. Istota pełna lęku własnie z powodu tego, że
wie. CZasem lepiej gdyby tych ograniczeń nie było,
wtedy droga ku światłu wygladałby inaczej, smielej.
A strach ćpa - to dla mnie uzależnia, hamuje i
ogranicza.
strach ćpa, ciem go błaga, daj
się sztachnąć i bierz ćmę.
Ecce Homo ciem co ćpa,
złote serce ma i da.
Pozdrawiam serdecznie
Podoba sie. Pozdrawiam
wiersz zatrzymał, tytuł świetny, a puenta taka
wymowna, że brak słów ...
:( Dziś tylko tyle, bo bardzo smutne! Pozdrawiam!
straszne uzależnienie, bez początku i końca, w
strachu. Dobrze napisane :)