HONORATA
samodzielnie
choć na zwolnionych obrotach
kończy poranną toaletę
gasi światło to nic że ciupagą
cieszy się chwilą
uruchomia osobisty fotel
podąża do okna
zaprzyjaźnionym gołębiom
zrzuca resztki chleba
dzwoni południe
podąża do kuchni
obiera włoszczyznę
czuje się potrzebna i spełniona
dosięga kół wraca do okna
wgłębia się w szczegóły otoczenia
żegna słońce wita księżyc
spieszy do salonu
tam czeka przyjaciel
informuje o pogodzie
natomiast Animal Planet
pomaga spełnić marzenia
razem wędrują po
świecie
Grażyna Elżbieta Fotek
Wiersz nagrodzony - Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego Warszawa
Komentarze (60)
gratuluję nagrody - wiersz wart wyróżnienia bardzo
życiowy przejmujący ale z odrobiną optymizmu :-)
pozdrawiam serdecznie- dziękuję za miłą wizytę u
mnie:-)
Bardzo prawdziwy przekaz. To dobrze, że Honorata nie
podupada na duchu tylko chłonie życie najintensywniej
jak potrafi, pozdrawiam:-)
Wiersz przemawiający i życiowy nie tylko dla osób
wzmagających się z chorobą
pozdrawiam serdecznie:)
i gratuluje nagrody :)
Refleksja dotycząca wielu z nas żyjącym we własnym
świecie obowiązków i marzeń. Ciekawy wiersz.
Pozdrawiam:)
Piękny wiersz Grażynko, a kobieta bardzo zaradna i
pełna optymizmu. Nie każdy człowiek pogodzony jest ze
swoją chorobliwą starością.
Pozdrawiam Cię serdecznie.
Zaglądaj do nas częściej.
gratuluje, wiersz uniwersalny, dotyczy nie tylko
chorych;)
Ładny, życiowy wiersz. .Mimo takiej choroby, potrafi
normalnie żyć. Pozdrawiam.
Piękny wiersz.Mimo wszystko zawiera dużo
optymizmu.Pokazuje,że da się żyć.
Moja kuzynka choruje na stwardnienie rozsiane wiem co
to jest za choroba opiekuje sie nia gdy tego
potrzebuje bardzo dobry potrzebny wiersz pozdrawiam
serdecznie przytulam
Straszna jest choroba, nie ma co ukrywać,
ale człowiek twardy i z nią też wygrywa!
Pozdrawiam!
eh, życie, życie...
Bardzo ładny wiersz:)
Bardzo piękny wiersz. Życie nas nie rozpieszcza, nikt
nie wie co go czeka.Smutna codzienność choroby
postępującej. Pozdrawiam serdecznie: -)))
Myślę, ze takich "Honorat" jest więcej. Już tylko
jesień. Pozdrawiam Cię serdecznie.
ja czy ona?Ja się czuję czy ona? Uruchomia czy
uruchamia?