Huśtawka
Na huśtawce dama w czrni,
listki rwie z kwiatuszka,
i kołysze się pod ciemne niebo,
ciągle szuka miłości dla serduszka.
Jej oczy ronią łzy szczęścia,
zawsze chciała dotknąć nieba,
jej uśmiech jagby nieśmiały,
wszystkich onieśmiela.
A gdy się huśta, śpiewa :
Huśtaj, huśtaj mój miły,
huśtaj póki jest miejsce,
huśtaj w górę i w dół !
Jej duże oczy śpiewały z ustami,
lecz oprócz niej nie było tam nikogo.
autor
Szaluna
Dodano: 2007-03-01 15:17:29
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.