Idę...
Dziękuję za odwiedziny na mojej stronce Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie
Nie chcę wiedzieć kiedy odejdę
ani gdzie są Anioły
kiedy ich bardzo potrzebujemy
w troskach lęku zwątpieniach
takie życie...
Na polach drzemią mgły
tulą już nowy dzień
budzik zawsze zbyt wczesny
czwarta czterdzieści pięć
trzeba wstać trzeba iść
żyć...
w świecie iluzji
kolorowych wstążek
nie gubiąc myśli
w pół słowa
uczuć zbyt łatwo
drogi o świcie
nie łatam butów obietnicami
jednak dni cierniem
kaleczą stopy
takie życie...
ide radością i smutkiem
bólem i tęsknotą
idę tak bym mogła
spojrzeć sobie w oczy
u brzegu marzeń
zawsze bije źródło
wiary
nadziei
miłości
autor
Spiaca Lady
Dodano: 2012-04-20 10:42:49
Ten wiersz przeczytano 591 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Ważne, żeby żyć tak, by móc spojrzeć sobie w oczy..
piękne metafory i dziękuję za pozytywne zakończenie :)
Takie życie...
Pozdrawiam:)
Super wiersz. Ja mam taką zasadę, że niczego nie
żałuję. Każde zdarzenie czegoś uczy, warto wyciągać
wnioski...Pozdrawiam serdecznie:)
Super przekaz, myślę, że warto tak żyć, aby nie
patrzeć ze wstydem w przeszłość. Bardzo mi się podoba
to, jak przekazujesz swoje myśli, serdecznie
pozdrawiam :)
Pij ze źrodła wiary nadziei i miłości.Pozdrawiam
serdecznie
trzeba wstać trzeba iść
żyć...
w świecie iluzji
....pomimo odmienności poglądów i myśli
kaleczymy stopy podążaniem w życie szarej
rzeczywistości
"ide radością i smutkiem
bólem i tęsknotą" - idź szczęściem, tego Tobie życzę
i pozdrawiam słonecznie:)
"trzeba wstać trzeba iść
żyć"
trzeba...
dobrze, że takie zakończenie, podnosi na duchu :-)
I co można więcej powiedzieć... Czytam w ciszy.