ignorant

siedzi sam
przez mysli opuszczony
zastanawia sie
nucac cos samotnie
przewraca strony
czyjas skarga
wlewa mu sie do glowy
nie pamieta zadnej obietnicy

blyszcza sie i zdychaja obok niego
krzyczace

nie podnoszac wzroku
ogarnia wszystko
lapie sie skarpy i bezmyslnie sie jej puszcza
frunie jak lisc bezwladnie
z usmiechem niewidocznym
ucieknie
nie pamieta zadnej obietnicy ktore zlozyl

autor

adnann

Dodano: 2008-05-15 00:17:32

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie