Imię pamięci
tyle z tego zostało
z lat radośnie beztroskich
garść wspomnień
dłoń wyciągnięta do powitania
usta złożone do pocałunku
ramie gramofonu błądzące
po winylowych korytarzach muzyki
aż tyle zostało
wykute z pamięci kształty
którym dziś nadać chcę imię
twoje imię
autor
kajus
Dodano: 2008-11-04 10:22:33
Ten wiersz przeczytano 526 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Wiersz dobry,ale jakby niedokończony.Brakuje
puenty.Zaletą wiersza jest bogactwo metafor.
Wiersz ma nastrój dawności a jednak pragnie odnaleźć
dla nich nazwę Bardzo ładna Poezja
Wiersz tęskniący i ciągle żywe obrazy przeszłości.
Piękny!
Dla mnie to wielka sztuka napisać biały wiersz ,
dobry biały wiersz i Tobie się to udało.
BARDZO CIEKAWE OPISANIE ZAMAZANYCH WSPOMNIEN;:)
To dobrze, że chcemy nadawać imię wspomnieniom!
Piękny, urzekający wiersz!
Wspomnienia malują Ci wiersz. Mocno tkwią one w sercu
Twoim. Rozbrzmiewają jak subtelna myzyka ze starego
gramofonu, muzyka uczucia. Piękne metafory.
Pięknie ujęta tęsknota do młodości.Jednak cieszmy sie
że mamy piękne wspomnienia,mimo ze już przymglone ale
jakże miłe i bliskie naszemu sercu.Pozdrawiam!!!
Bardzo mi się podoba "ramię gramofonu błądzące po
winylowych korytarzach muzyki..." .... Wspomnień
czar... :)