Intruz
Przyszedł nieproszony gość,
wkradł się w życia pielesze.
Przyniósł cierpienie, potok łez,
niepewność co jutro przyniesie.
Szczęśliwy ten co obok tematu,
nie znał, nie widział, jakiś omam.
Odchodzą nagle bez pożegnań,
słabszych łatwiej jest pokonać.
Świat jakiś dziwny dziś się stał,
na przekór życiu igra z losem.
Poprawia natury zwarty szyk,
czym zaowocuje jego pokłosie?
autor
wiki20
Dodano: 2020-05-03 13:33:20
Ten wiersz przeczytano 2083 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
najważniejsze zadanie na teraz to się pozbyć intruza.
Jakiś dobry biznesmen ten koronawarius. Zabrał się za
"starych". Zus będzie pracowników zwalniał, bo nie
będzie komu emerytów wysyłać, rewaloryzować.
Serdecznie pozdrawiam.
Trzeba znaleźć sposób, aby szybko pozbyć się takiego
intruza, żeby nie rozgościł się na dobre.
Trudny czas mamy, trzeba to jakoś przetrzymać.
Pozdrawiam serdecznie :)
Trudny czas a co potem będzie-kto to wiem.
"Czym zaowocuje jego pokłosie?"
Wyciągniemy wnioski, czegoś się nauczymy
lub dokończymy dzieła w niszczeniu świata
i ludzkość z wolna zniknie z jego powierzchni.
Dobry, fajny wiersz. Serdecznie pozdrawiam
życząc zdrowia, miłego popołudnia i całego tygodnia :)
Siła mediów, inaczej życie toczyłoby się bez zakłóceń.
Pozdrawiam :)
ZUS się ucieszy. Gorzko. Pozdrawiam@
Myślę, że niczym dobrym i im dłużej bedzie, tak jak
jest teraz, tym trudniej będzie ludziom powiązać
koniec z końcem.
pozdrawiam wiki
Pozdrawiamy również serdecznie...
nieproszonego gościa trzeba wyrzucić i się nie smucić
...
Witaj Wiki:)
Ten Gość, taki niedorostek, a jaki niebezpieczny,
zdążył zajrzeć, do każdego państwa (autostopowicz) bez
podwożenia i podarował w prezencie ludziom, Pandemie,
wzbudził
strach i niepokój o życie.
Dobry przekaz wiersza.
Pozdrawiam ciepło.;)
Tan nieproszony gość oby jak najszybciej odszedł,
obawiam się, że to pokłosie może być duże, on wciąż
zbiera żniwa, oby ten czas zbiorów odszedł, oby
skończył się czas tej diabelskiej pandemii!
Pozdrawiam Wiki serdecznie, oby zdrowie było przy nas
i naszych bliskich!
Zarazy należą do historii ludzkości. A historia jak
wiadomo powtarza się. Świat zareagował tym razem jak
nigdy. Dobry wiersz Ireno.
Pozdrawiam. :)
mocne... pozdrawiam