IOJD 03

I on jej daje emocje swoje,
pomysłem, humorem tryska,
choć są to czasem trudne podboje,
ona – to kartka jest czysta.

I on jej daje siłę spokoju,
chociaż też czasem się złości,
bo własna dusza, wśród trudu, znoju,
pragnie poczucia wartości.

I on jej daje w pewnym momencie,
zabrać się na NOC do siebie
dla pani z kosą, zwykłe zajęcie.
Tak żyj… by zamieszkać w niebie.

I on jej daje skarb tak wspaniały,
co czasem głęboko schowa,
bardzo cudownie, gdy odda cały;
skarb – miłość bezwarunkowa.

I on jej daje, tak niespodzianie,
podziwiać potężne ciało,
przeważnie wtedy, gdy na kolację,
wtranżoli kiełbasę całą.

I on jej daje małe sudoku,
bo ona lubi zagadki,
lecz bardziej woli, kiedy o zmroku,
ściąga ponętne swe gatki.

I on jej daje struny gitary,
aby cudownie trącała,
no przecież nie jest za bardzo stary,
a ona… nie jest już mała.

I on jej daje w parku na ławce,
to, za czym bardzo przepada,
malutka sójka, też na huśtawce,
lubi ziarenka zajadać.

I on jej daje objąć się cały
i czule gdzieś ponaciskać,
wtedy saksofon dźwiękiem wspaniałym
i nutą zaczyna tryskać.

I on jej daje grunt pod nogami,
realizuje jej plany,
dobrze się czują zostając sami,
on – czyli portfel wypchany.

autor

Roland_74

Napisany: 2023-08-25 Dodano: 2023-08-25 17:29:13

Ten wiersz przeczytano 742 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie