Iza

Siedzi Iza,pod stoliczkiem nóżką kiwa.
Rączką czółko pociera,podręcznik otwiera.
Brwi zmarszczyła,nosek też,cóż skrywają karty te?
Każda z nich ma moc magiczną,można rzec,że ekscentryczną.
Dla małego przedszkolaka jest to księga pełna matactw.
Pełno kresek,kółek,kropek kryje się za każdym krokiem.
Jakieś znaczki,grymazidła zaplątują jej mózg w sidłach.

Siedzi Iza,nagle wstaje. Już tę księgę rozpoznaje.
Ilustrację zobaczyła,aż jej buźka się zmieniła.
Uśmiech wyszedł na twarzyczkę i pokazał ząbki liczne.
Toż to bajka o kopciuszku,która miała siostry złe.
I nie lepszą też macochę,ale tak nie było źle.
Bo jak mama jej czytała wszystko nagle zmienia się.
Piękny książę ją poślubił i odbiła wszystko se.
Bo dla tak małej dziewczynki,sensu nie ma liter kroć.
Gdyż to jeszcze ilustracje zawierają wielką moc.
Są jak brama do fantazji,gdzie dasz upust
wyobraźni.

autor

roseagape

Napisany: 2009-11-27 Dodano: 2009-11-27 01:46:25

Ten wiersz przeczytano 6409 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Fraszka Klimat Ciepły Tematyka Dla dzieci

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie