ja z małej wioski

Jesteśmy przyzwyczajeni do tego co nas nacodzień
otacza. Jeśli tylko zmienia się otoczenie czujemy się
zagubieni i jak dzieci próbujemy na nowo poznać
kolejny świat. To naprawdę piękne, tacy zdobywcy
jeszcze raz;)Podoba mi się ten wiersz.

nic co ludzkie niech nie będzie nam obce...tak jak te
góry wyłaniające sie z wiersza i robiące wrażenie, nie
tylko na mmamie:_)

Krótko a jaki duży przekaz. Lecz na pewno ta wsi
spokojna jest dużo piękniejsza od tych wielkich domów,
lecz w zetknięciu z podróżą, górami i sanatoryjnymi
wspomieniami może pozostać w pamięci.Bardzo ładnie.+

Wiersz wymowny i ma w sobie duszę. Forma bardzo dobra.
Napisany lekko i rytmicznie. Ciekawa puenta.

Wioski są piękne ja tez ze wsi pochodzę i lubie jechac
do rodziny na wieś.
W pamięci pozostały miasta z pobytu w sanatorium.
To piękne wspomnienia,
Wiersz króciutki ale bardzo wymowny, pięnym piórem,
delikatnym napisany.
Brawo.

W kilku słowach a tak dużo no i niech w pamięciu
zostaną czy wieś jest gorsza ?nie latem piekniejsza .