Ja nie wiem

Kim jesteś i dlaczego pragnę
Gdzie jesteś i po co będziesz
Czy ciemnością moją cię ogarnę
Czy tylko światłem istnieć zechcesz

Czuję - ten deszcz już nadchodzi
Nad miastem niezgłębiony zapadł cień
Udaję, że zupełnie nic mnie nie obchodzisz
Jak mroku bieg - jak wczorajszy sen

O wszystkim opowiem Tobie cicho
Przez uśmiech odpowiesz - NIE
Nawet nie wiesz, że tylko to pragnąłem usłyszeć
Ja we śnie i tak zdobędę więcej niż chciałbym..
Niż mógłbym mieć

Może już nigdy nie zobaczę jak przychodzisz
Jak potrafisz płynąć
Chyba jednak za krótko się znamy żebym żałował
Abym musiał pobiec z wiatrem nad tą Jaskrawą Równiną
Abym musiał zginąć


Więc udaję, że nie boli kiedy patrzę jak odchodzisz
W C I S Z Ę
Nie będę się targował, powiedziałem Ci już o wszystkim
O czym nie wiedziałaś jak bardzo pragnęłabyś usłyszeć

Czy ty jednak spamiętasz moje słowa – tak trwale
Czy wydadzą plon jak sierpniowe złote kłosy
Lecz czy wtedy nie będę cierpiał wcale
Ja - wiatr co utracił twoje włosy


Miłość jednak łaskawa jest i cicha
Nie zna zazdrości nie wie co to pycha
Nie szuka poklasku, nie więzi, nie dzieli na raty, nie wymaga
Nie żąda swego, nie zmienia, nie domaga się zapłaty
Nie oddycha, ani nie dotyka
Nie przychodzi ani nie zostawia
Nie traci głowy nie rozprawia ani nie rozpacza
Wybacza, wybacza, wybacza
Staje się tylko i płynie po czasu równinie
Płynnie pomimo - pomimo wszystko

autor

sam

Dodano: 2007-03-14 17:01:17

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie