Ja znów sprzątałam, prałam, ...
Yupiii. Bej nadal jest. Więc rzucam świeży...
Ja znów sprzątałam, prałam, myłam
A co dla siebie ja zrobiłam ?
Czy może piękne piszę wiersze?
Czy do teatru pędzę wreszcie?
Naczynia i brudna podłoga...
Twoja, kobieto to robota.
Bo nikt ci nie pomoże , skarbie
Rytuna życia zje cie nagłe.
I kubki brudne, tak sie wydaje
Zbierałam nawet po sąsiadach...
I kurz na codzień przecieralam.
A on już znów jest. Szlak cie trafi!
Ty bądź i piękna, i zadbana
Partnerką miłą, dobrą mamą.
Spokojną i bez nerwów panną
I wszystko w pracy ty ogarni.
A dusza krzyczy, obrażona...
Robiłam tak, lecz złą żoną
Mnie oczywiście traktowali.
A nie od tego zależało...
Poproś o pomóc , moja miła .
I będą rosnąć twoje skrzydła .
I wszystcy cie już zaczną kochać
Jak sobie sama ty pomożesz.
Zadbaj o siebie, droga pani.
I będziesz wreszcie ty w nirvanie! :)
Annyczka
Komentarze (11)
O to miałeś dużą przerwę
Dzięki za twoje zdanie!
Przez 11 dni nie otwierałem komputera. Dziś zaczynam
odrabiać zaległości. To normalne, że cudza praca
zawsze wydaje nam się lżejsza, niż nasza. Jednak
wydaje mi się, że wśród kobiet coraz mniej już jest
potulnych myszek, które bez słowa sprzeciwu robią
wszystko, co jest (albo co tylko uważają, że jest) ich
obowiązkiem. Panie są ostatnio bardzo asertywne i
umieją wygarnąć kochanemu nierobowi, co sądzą o jego
leżeniu do góry brzuchem...
Wow ile dobrych słów, dzieki
To miło
Pozdrawiam :)
9: poproś o pomoc i.. wyślij mi
'świeżaka' przed publikacją na
maila, a ja poprawię Ci w nim
wszystkie błędy i odeślę ładny;
zaproponował wilk Kapturkowi :-)
Taka prawda, szanujmy się :)
Często uważamy, że sami zrobimy najlepiej. Trzeba
rozdzielać pracę i ewentualnie kontrolować wykonanie.
Ślę moc pozdrowień i serdeczności:)
Przeciążenie obowiązkami rodzi frustrację. Warto
poprosić o współpracę.
Wyrzut dobry, ale czasami kobieta sama 'wpada w
kierat' i nawet tego nie zauwaza.
Serdecznosci, Annyczko. :)
Dobry głos, chłopy do roboty!!!
Głos mój!
Słusznie, nikt nie zadba o swoje potrzeby lepiej jak
my same kobiety, gdyby tylko dać sobie na to
przyzwolenie. Niektóre z nas nie wiedzą, że można i
wolno i nawet trzeba. Wszyscy na tym skorzystają.
Zadowolona kobieta, żona, matka, córka, siostra,
przyjaciółka to uśmiech, radość, zadowolenie i
spełnienie. Z niewolnictwa szczęścia nie ma.
Pozdrawiam pięknie ;-)
To bardzo typowe: uczucie niezrozumienia i
przeciążenia obowiązkami. Autorka stawia sobie pytania
o własne potrzeby i marzenia, przypominając o
konieczności dbania o siebie i prosząc o wsparcie, aby
odzyskać równowagę i szczęście.
(+)