jabłoń i my
A.
***
poranek zalśnił
promieniem słońca na wschodzie
spotkaliśmy się
jak dawniej
w dzikim samotnym ogrodzie
kiedyś
pod drzewem kwitnącej jabłoni
skradłeś mi całusa
dzisiaj mojej dłoni twoja dłoń szuka
przytulmy się do starej jabłoni
czas pochylił ją do ziemi
nie ma litości nawet dla niej
a my swoich szukamy dłoni
miłość i drzewo przetrwały
mimo burz wichur i deszczy
jabłoń prosi o więcej dotyku
i ja twoich dłoni chcę jeszcze...
© MaJa
autor
majka11
Dodano: 2016-09-15 08:07:52
Ten wiersz przeczytano 489 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Też jestem jabłonią proszącą o dotyk.
bardzo zachwycający wiersz.
śliczny, wyraźny w przekazie :)
Ładnie, ze szczyptą melancholii:)
Bardzo przyjemny i jakże romantyczny wiersz :) Podoba
mi się niezmiernie :) Pozdrawiam serdecznie +++
Piękna romantyczna miłość.
Miłego dnia Majko:}
I niech dalej tak będzie.
miłość i jabłoń przetrwały- piękny wiersz.