Jabłonka
W nawiązaniu do wiersza "Kobiecości kwiat" Bas44 która porównuje kobietę do kwita, ja piszę o życiu człowieka i przyrody.
W moim ogródku jabłonka rośnie
i ma na sobie już pąki.
Pięknie wygląda właśnie na wiośnie
patrz - zapylają ją bąki.
Pod tą jabłonką huśtawka stoi,
a na niej siedzi rodzina.
Popatrz jak pięknie to drzewo wygląda
mówi do chłopca dziewczyna.
Kiedy wiatr wieje drzewo pochyla
raz w jedną raz w stronę drugą.
Parze siedzącej życie umila
chyba posiedzą tu długo.
Liście szeleszczą , gną się gałązki,
drzewo rozrasta się szczerze.
Para do siebie jak dwie małe gąski
wciąż rozmawiają o wierze.
Czas szybko leci (on mówi do niej)
popatrz już drzewo ma kwiaty.
Przez tę koronę pięknie zakwitłą
świat się nam robi bogaty.
Następny miesiąc przeszedł nam miło zobacz!
owoce już mamy.
Robi się chłodniej i czas już nadszedł,
że się do domu chowamy.
Zostaje drzewo, ławka zostaje,
zostają nasze wspomnienia.
Widać co nasza wiosna nam daje
jak nasza przyroda się zmienia.
Zobacz co robi nasza przyroda
nocą przed nami skrycie.
Przyroda kwitnie my starzejemy
tak leci nam całe życie.
Komentarze (21)
Przyroda w swoim i my w swoim tempie przemijamy -
przyjemnie było poczytać
Piękny wiersz - Sielanka. Zazdroszczę przyrodzie,
która się odradza, mnie pozostaje godnie się starzeć.
Pozdrawiam :):)
Bardzo ładny wiersz,taki cieplutki,pozdrawiam
Przepiękny wiersz i tak ciepło obrazowo napisanyw
jesiennej porze Jest jak jasny promien słońca na
pochmurnym niebie :)
Serdecznie pozdrawiam
Pięknie dziekuję za wizyte i komentarz :)
Mam wspaniałe córeczki i zawsze mogę liczyć na ich
pomoc opikę i wsparcie
Czuję ich miłosć na kązdym miejscu i w różnych
sytuacjach :)
Pięknie o przyrodzie, i w taki ponury jesienny
wieczór, bardzo miło Cię czytać. Pozdrawiam
serdecznie
wiosna jesienią -
super ciepło i życiowo
miłego dnia
Uczmy się kochać...przyrodę:)
Pozdrawiam!
Panie Dmochowski pisz Pan wciąż dalej bo piękne są
Twoje zgłoski.
Pięknie o jabłonce,przemijaniu i życiu.Pozdrawiam
serdecznie:)
jakże pięknie i miło opisana ta nasza [przyroda]:)
pozdrawiam pięknie:)
Fajny, ciepły i pogodny wiersz:)
Pięknie o przyrodzie i przemijaniu....Pozdrawiam
Pozwolę sobie po swojemu:
Widać co wiosna ciągle nam daje
i jak przyroda się zmienia.
Zobacz co robi z nami przyroda
niezauważalnie i skrycie.
Ona wciąż kwitnie, my starzejemy
i tak nam leci wciąż życie.
Ciepły wiersz dotykający egzystencjalizmu:) miłego
wieczoru
Pieknie Janku opisałeś to przemijanie. Cudownie.
Pozdrawiam.