Jak...
Jak pokochać ludzi tych znienawidzonych
jak wybaczyć krzywdy bólem zabliźnione
jak całować usta zdradą malowane
by przy pocałunku wciąż nie myśleć o
niej
jak odnaleźć siebie w tłumie zaginionych
jak wykrzyczeć prawdę w świecie
zakłamanym
jak wyciągać ręce do tych utraconych
jak ocalić serce przed tym co nieznane
jak pozbierać słowa z tych
porozrzucanych
jak wyrazić myśli skłębione nad ranem
jak odnaleźć szczęście kiedy utracone
jak przytulić piersią to co niekochane
jak dogonić miłość wiarę i nadzieję
jak odnaleźć drogę wśród dębowych lasów
jak zachować ciszę kiedy los się śmieje
jak zapłakać głośno nie robiąc hałasu.
Komentarze (19)
Sama nie wiem...
Pięknie, poetycko. Myślę, że na te pytania każdy musi
odpowiedzieć sobie indywidualnie. Serdecznie Cię
pozdrawiam i dziękuję, :)
Nie wiem.
...ile jest odpowiedzi na trudne pytania i kto
powinien na nie odpowiedzieć...
Czyżbyś słuchał SDM? Zespół ten ma piosenkę o tym
samym tytule i podobnej konstrukcji ;)
"Jak na szyi wędrowca apaszka szamotana wiatrem
Jak wyciągnięte tam powyżej gwiaździste ramiona wasze
a tu są nasze, a tu są nasze..."- polecam piosenkę
JAK w wykonaniu SDM
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz. Trudne pytania,
samemu trzeba sobie na nie odpowiedzieć... Pozdrawiam
serdecznie:)
Piękny wiersz........
Wzbudza do refleksji. Samo życie - trudne pytania.
Cieplutko pozdrawiam
Uuuu trudne zadanie odpowiedzieć na tyle pytań na raz
:))
Życzę powodzenia w szukaniu odpowiedzi :)
Pytań mnóstwo ale nie znam odpowiedzi:) A może
jednak...znalazłyby się. Każdy musi sam szukać. Udany
tekst. Spokojnej nocy i cudownych snów życzę:)
Bardzo fajnie się śpiewa owo wierszysko, ale
odpowiedzieć na te pytania, to się nie podejmuję.
Wiersz pełen refleksji skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)
całe życie to pytania, czasem bez odpowiedzi!
Pozdrawiam!
Bardzo dobry przekaz.
Pytania retoryczne, tak trudne i bolesne, trzeba w
sercu znaleźć odpowiedź...Pozdrawiam serdecznie...