jak kotek z myszką

Rozgłosu wietrznych gór nadać
sprawie wartki bieg jednostajny
udawać pozornie na wpół zainteresowaną
odgadywać myśli tworzyć scenariusze

O maksymo piękna „cel uświęca środki”
jaka zgubna w swej prostocie
rozgorzałym mydli oczy
nieśmiałych w role złe wprowadza

Grzmią wieczne burze w duszy człowieczej
brzmią ponadgłuche trąb dźwięki
szumią lądy i oceany
mają serce lecz go nie ukazują

Fatalny koniec Delf Pani wróży
tragiczny koniec uwieńczeniem będzie
w istocie przypadkowego początku
za górami, za lasami nikt już nie został


.......................................... i już nie jest szczęśliwy

autor

meloandra

Dodano: 2007-04-25 20:25:44

Ten wiersz przeczytano 749 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie