Jak ptak
Jestem jak ptak
niby wolna, a jednak uwięziona
niby jestem, żyję pośród ludzi
ale nie jestem przez nich zauważona.
Co mi z tego, że żyję ?
Skoro nie żyje dla nikogo.
Czuję się jak ptak
Samotna...
Zagubiona...
Zapomniana...
autor
asiaoliwka
Dodano: 2006-03-18 15:57:21
Ten wiersz przeczytano 435 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.