Jak w rodzinie*

Wszystkim zapracowanym, którym nie starcza czasu dla rodziny

Późno tatuś z pracy wraca,
nie ma jeszcze w domu mamy.
Najważniejsza wciąż jest praca,
my już prawie się nie znamy.

Smutny synek stoi w oknie,
dawno wrócił już ze szkoły.
Zrobił lekcje, lecz samotnie
trudno dziecku być wesołym.

Już tornister spakowany,
aż zawartość w nim się dusi,
bo bez taty i bez mamy
dziecko radzić sobie musi.

Ciągle się rodzice spieszą,
czasem dziecko złość już bierze.
Już prezenty go nie cieszą,
ani gry na komputerze.

Spytał kiedyś synek tatę,
gdy ten miał wesołą minę,
jak wysoką ma zapłatę
w pracy za jedną godzinę.

Ojciec stracił dobrą minę,
dziecku chciał robić wymówki,
Wreszcie odparł: „za godzinę
dwie i pół mam w pracy stówki”.

Syn nieśmiało wzrok podnosi,
jakby wielkie miał kłopoty,
ojczulka swojego prosi:
„pożycz mi pięćdziesiąt złotych”

Wściekłość w oczach ojca błyska,
więc synowi perswaduje,
„taki z ciebie egoista,
czego w życiu ci brakuje”?

Zamiast tracić na głupoty,
prozy życia ty zasmakuj.
Weź się lepiej do roboty
a teraz do łóżka wskakuj.

Przykra była ojca mowa,
łatwiej było dostać lanie.
Do sypialni biegł bez słowa,
teraz słychać ciche łkanie.

Ciężko ojcu jest na duszy,
może syn miał coś ważnego.
Banknot chwycił i wyruszył
do sypialni dziecka swego.

Syn nie skrywał swej radości,
uścisnął ojca nieśmiało.
Zliczył swoje oszczędności:
„już tatusiu uzbierałem.

Mam dwieście pięćdziesiąt złotych
I pomysły mam niegłupie.
Wcześniej jutro wróć z roboty,
twą godzinę czasu kupię…”

Będzie miło i przytulnie,
uśmiechnięta będzie mina.
Znów kolację zjemy wspólnie,
najnormalniej, jak rodzina.

Morał stąd wypływa, sądzę,
prosty, jak nadwodna trzcina.
W życiu ważne są pieniądze,
lecz ważniejsza jest rodzina.


* pomysł zaczerpnięty z przeczytanego dialogu.

autor

jlewan

Napisany: 2013-06-21 Dodano: 2013-06-21 21:29:43

Ten wiersz przeczytano 22078 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie