Jak Struś
tak
tobie było łatwo
mi tak nie dane było
pamiętasz
jakie słowa wypowiedziałeś
ja zapamiętałam
mimo że łzy
do oczu się cisną
walczę z nimi co dnia
a ty
jak Struś przed zagrożeniem
głowę w piasek schowałeś
tak było wygodnie
a ja
brzemię miłości
dźwigam do dziś
nie będę już walczyć
ni o słowo prosić
zostanę tu
na tej obcej ziemi
może tu piasku nie ma
i nikt przede mną
chował się nie będzie
hmm
a tak niewiele chciałam
tylko głosu
dźwięk usłyszeć
Irlandia 19 03 2015
autor
Sabina Gancarz
Dodano: 2015-03-20 14:57:50
Ten wiersz przeczytano 897 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
smutno ...tak niewiele potrzeba do szczęścia ...ale to
szczęście nie dane ci było - szkoda każdej łzy nie
warto :-)
pozdrawiam
Wyrwać mu pióra koło... Taki to potrafi komuś życie
obrzydzić. Jest taki zakątek na tej ziemi, tylko
trzeba do niego znaleźć drogę, ale nie jest to takie
łatwe. Smutek wlałaś w moje serce Sabinko ale proszę o
jeden uśmiech.
Smutna refleksja...