JAK TĘSKNO JAK SMUTNO
Jak tęskno jak smutno na sercu
Bo mglista jesień blady świt przedziera
Bo drżą już liście na złotym kobiercu
I wszystko wokoło z wolna zamiera
Już nagie krzaki zwiędłe kwiaty niosą
Szelestem głuchym las szepcze i wzdycha
Cały w mgle spowity i wilgotną rosą
Ten ranny brylant pije jak z kielicha
Jak tęskno jak smutno na sercu
Bo mgły szare spowiły świat cały
Bo drżą już liście na złotym kobiercu
I mgły tęsknoty me serce owiały
Jakaś ty smutna jesieni złota
Ptaszyna milknie i leci za morze
Z mgieł szarych powraca tęsknota
I pokrywa świat cały gdy zorze
Jak tęskno jak smutno na sercu
Bo drzewa w szarych mgłach już drzemią
Bo drżą już liście na złotym kobiercu
I wszystko półsennie wznosi się nad
ziemią
autor
Yeja
Dodano: 2008-11-10 03:49:11
Ten wiersz przeczytano 1529 razy
Oddanych głosów: 31
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Cudny wiersz i bardzo wyrazisty opis jesieni właśnie
takiej jaką jest ...nie trzeba zerkać za okno
wystarczy ten wiersz.
dzieki huncwot - masz racje i dlatego poprawilam -
brzmi lepiej
Zgodzę się, że smutno jednak nie zgodzę z pierwszą
zwrotką bo wiemy wszyscy, że zamiera a nie umiera :) i
Autorka także sobie z tego zdaje sprawę że wkrótce się
odrodzi... i wtedy będzie wesoło :)
bardzo czytelny opis no i ten klimat jak dla mnie
super wiersz +
Fale nostalgii jesiennej dopadają każdą wrażliwą duszę
Jesień - porą roku pełną (szczególnie dla poety i
malarza) uroku.