Jedno słowo

Jak wykrzesać z smutnej duszy,
jedno słowo, by móc wzruszyć.
By raz jeszcze się wyrwało
i radować ludzi chciało.

Tej nadziei nam brakuje,
smutek tylko nastrój psuje.
Kto z nas zdoła, mimo wiary
w pył rozrzucić mroczne dary.

Jeszcze wczoraj w coś wierzyłem,
nawet obraz jasny śniłem.
Jawił mi się, dnia świtaniem,
który pośród nas nastanie.

Jawił mi się niczym zorza,
co rozjaśnia noc w przestworzach.
Nikt nie zgubi wówczas drogi,
chociaż klimat nawet srogi.

Chociaż klimat raczy chłodem,
czyniąc sercu wielką szkodę.
Jak wykrzesać z smutnej duszy,
jedno słowo, by móc wzruszyć.

28/04/2024r

autor

Grand

Napisany: 2024-05-04 Dodano: 2024-05-04 10:05:40

Ten wiersz przeczytano 152 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie