JESIEŃ
Kalina w warkoczu płomienna
Szyfon tkany smutkiem deszczu
Mgła do kolan jak wspomnienia
Skronie spięte wiankiem wrzosu
Oddech, tnący listne twarze
Dotyk dłoni: nić pajęcza
Przytulone między żebra
Serca – połamane słowem
/11.09.2009/
Komentarze (12)
Jesien wczuwa sie w nasze nastroje..a moze to ona daje
nam swoje....pozdrawiam
Ładny jesienny obrazek :) pozdrawiam
w krótkiej formie wiele zawartych treści, nie tylko o
jesieni... ładny wiersz
Jesień, jak strapiona naszymi kłopotami kobieta...
ładna ta kalina. pięknie oddane barwy jesieni.
pozdrawiam ciepło :)
serce połamane słowem -boli
udane połączenie zewnętrznych atrybutów jesieni z jej
rolą i wpływem na człowieka, tego - czymś dotkniętego,
zranionego, utożsamiając się z nastrojem, który zawsze
wywołuje... ciekawy wiersz, pozdr.
inaczej o porze wywołującej w nas nastrój smutku i
melancholii... do głębszej refleksji skłania
szczególnie puenta... dobry wiersz
pocieszycielka strapionych i złamanych serc... ładny
wiersz, z dobrą puentą
Wiersz ciekawy, zastanawia.+
Lubię żeberka w sosie musztardowym . Cudowny wiersz .
Warto było tu zajrzeć i przeczytać.