Jesień w zadumie
opadają liście z drzew
mieniąc się w słońcu
nakładają się
na szarą doczesność
smutnego człowieka
tworząc
świat w barwach jesieni
jedynie Bóg bez zmian
z uśmiechem i w zamyśleniu
miłuje wszystkich
autor
elka
Dodano: 2014-10-26 14:01:38
Ten wiersz przeczytano 1346 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
https://www.youtube.com/watch?v=5jJvvGqdPVk
zadumy czas i wspominania:)
podobno bez zmian to dobrze...pozdrawiam.
Zadumana jesienna melancholia.Pozdrawiam serdecznie:)
On zawsze bez zmian.
W zadumie i z melancholią. A puenta oczywista.
dzisiaj zaduma
jest w każdym z nas
bo właśnie taka
pora i czas...
pozdrawiam pięknie:)))
Smutno ale ładnie. Miłego Elu:-)
Nie ma co się smucić
Piękny wiersz w którym przeplatasz minorową aurę
nastroju człowieka z ogromną dawką radości i miłości
płynącej z wiary w Boga :)
Pogodnie pozdrawiam :)
Melancholijnie, ładnie, pozdrawiam:)
świetnie w przyrodę wpleciony wątek religijny:) miłego
wieczoru elka
ktoś to musi pilnować
Pozdrawiam serdecznie
To prawda zmienia się aura i życie człowieka,jedynie
Najwyższy pozostaje nie zmienny.
Pozdrawiam serdecznie:)
Taka jest jesień, Pomalowana wszystkimi kolorami.:):)