Jesienna dziewczyna
Ścieżkami w lesie mimochodem
snuje się panna z rannym chłodem
ogniste loki rozpuszczone
spadają miękko na ramiona.
Wiatr włosy lekko już rozwiewa
a w koło szumią senne drzewa
mruży swe oczy szafirowe
bo słońce trzyma nisko głowę.
Pełno ma liści w swoich włosach
w nie wpięła wstążki kolorowe
taniec wśród wrzosów rozpoczyna
zwiewna radością jest dziewczynka.
A babie lato tam się snuje
i pośród jedlin z mgłą tańcuje
te liście grają jak organki
bo ta dziewczyna jest jak z bajki.
autor
Jastrząb46
Dodano: 2007-11-06 08:06:47
Ten wiersz przeczytano 4893 razy
Oddanych głosów: 64
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Obraz dziewczyny słowem malowany i udał Ci się super
Piękny portret, pięknej dziewczyny
Ta bajkowa dziewuszka, to raczej wczesna jesień -
teraz to już "szarsza" pani z haczykowatym nosem i
jesionką wiatrem i deszczem podszytą... Ale wiersz
kolorowy :)
Jastrzębiu miły, czy Ty sumienia nie masz. Nie
napisałeś ile masz lat, to fakt, ale mam wrażenie , ze
czytam wierszyk szesnastolatka, który jeszcze nie
wyszedł mamusi spod skrzydełka. A rymy dobrałeś
bardzo wysublimowane- ja już nie wiem, który z którym
sie rymuje....Gratuluję, gratuluję!!!
I ten pomysł jesiennej dziewuszki, która z noska
odpędza muszki, chyba. Cicho , cicho może jeszcze nie
śpi leśne licho...
W dobry sposób napisany wiersz,portret trochę
bajkowy,lub z marzeń,ale miło się wiersz czyta
czarujacy wiersz, jesienna dziewczyna, pieknie spisane
slowa co serce dyktuje, najpiekniesza jest to mowa..
//pozdr.
Odczuwam kazda drobinke Twojego wiersza, bajecznie i
cieplo. Bardzo ladnie wychodza Ci wiersze rymowane!
Jak kolorowo i radośnie opisujesz dziewczynę jesieni
– jak z bajki.
z bajki czy nie - ładnie ją opisałeś, przyjemnie się
czyta :)
klimat Twojego wiersza wprowadza w bajkowy
nastrój...dzięki niemu na chwilkę stałam się małą
dziewczynką ...z liścmi we włosach wsród babiego lata
w postrzępionej sukieńce.... dziękuję :)
coś słonecznie ta jesień u Ciebie wygląda, oby
przetrwała zimne noce :))
jesienna dziewczyna, leśną boginkę przypomina, z
rozwianymi włosami, umyka między drzewami..... ładny
opis tej kobiety- jak obraz ....A przy okazji wg mnie
lepiej by brzmiało "w nie wpięła wstążki kolorowe
Ta dziewczyna...to każda z nas ;). Muszę przyznać, że
w wierszu to...IDEAŁ!
Taki portret bedziesz mial na długie zimowe wieczory
,jeśli to marzenie niech się spełni.
W twoim wierszu widać wyraźnie talent poetycki. Wiersz
metaforą napisany, piękny opis jesieni i dokładnie
ujęty arkana literackie poezji. Brawo, brawo.