Jesienna dziewczyna
Ścieżkami w lesie mimochodem
snuje się panna z rannym chłodem
ogniste loki rozpuszczone
spadają miękko na ramiona.
Wiatr włosy lekko już rozwiewa
a w koło szumią senne drzewa
mruży swe oczy szafirowe
bo słońce trzyma nisko głowę.
Pełno ma liści w swoich włosach
w nie wpięła wstążki kolorowe
taniec wśród wrzosów rozpoczyna
zwiewna radością jest dziewczynka.
A babie lato tam się snuje
i pośród jedlin z mgłą tańcuje
te liście grają jak organki
bo ta dziewczyna jest jak z bajki.
Komentarze (40)
Być taką jesienną dziewczyną w oczach mężczyzny,to
chyba marzenie każdej z nas...
Ładny opis jesiennej dziewczyny... życzeniem jest aby
tylko taka zawsze została ...niestety
cos mi sie zdaje ,że umyka od nas coraz szybciej
...panowie do dzieła i łapcie ją zanim ucieknie :)))
Hm... Piękny opis trzeba przyznać....
Panna loki rozpuscila , jesiennie sie
wystroila- do tanca graja jej organki-
bo dziewcze jest jak z bajki.
Jesienna dziewczyna chłodem podszyta, a momo to jest
zwiewna i piekna.Pięknie opisany stan przyrody, jako
dziewczyny tak uroczej
Śliczna ta jesienna dziewczyna , wiersz na poziomie ,
zachwyca kolorem jesieni...
Piękny portret tu malujesz, mimochodem, rannym
chłodem... Ale Ona roztańczona, w babie lato ozdobiona
nawet tego nie dostrzega kiedy grają jej organki. Tak,
to dziewczyna prosto z bajki, Jesienna dziewczyna, nie
pozwól Jej by przeszła mimo... :o)))
Być taką dziewczyną....marzenie.....przymknięte oczy i
może spełnienie...czuję zapach wrzosu... czuję wiersz
sobą.Masz u mnie plus.
Jesienna dziewczyna taniec rozpoczyna i niech go
szybko nie konczy..... Ja nie chce zimy.
Bajkowa jesienna dziewczyna? I takie sie zdarzaja...
Piekne jesienne wersy wplecione w Jej wlosy. Lubie
takie wiersze:)