Jesienna miłość

globusie kochany:) 40 lat? gratuluję:)
a wiersz bardzo mi się podoba, lekki w odbiorze.
Najważniejsze, że dusza śpiewa:)
Pozdrowienia dla Szanownej małżonki przede wszystkim.
Ma w domku POETĘ.

Melancholijna ta jesień życia, ale ma przecież też
sporo pięknych barw,szczególnie, kiedy dusza śpiewa i
na papier wiersz przelewa - to dobry i piękny
dar,którym można ubarwić życie:)Pozdrawiam ciepło:)

To jest piękna jesień życia,pełna barw i miłości.

jesienna miłość jak i te wszystkie pory roku wspólnie
spędzone są radością i szczęściem
pozdrawiam:)

Ładny wiersz, tak lekko i przyjemnie się czyta. Bardzo
mi się spodobał. Pozdrawiam serdecznie:)

Madziu my z żoną już 40 lat po ślubie sad dawno
dojrzał. Drzewa zostały same gołe, dzieci i wnuki
daleko to jakie te drzewa ?
Dziękuję gdybym był młody na pewno bym ten sad
ukwiecił...

Piękny wiersz,rozmarzyłam się,ale na końcu ochłodziły
mnie troszkę te gołe drzewa.Może lepiej brzmiałoby
oczy płoną,
dusza śpiewa,
spadły liście,
sad dojrzewa.

Ciepło zostałoby utrzymane do końca.Co o tym myślisz?
Pozdrawiam.

Piękny wiersz,rozmarzyłam się,ale na końcu ochłodziły
mnie troszkę te gołe drzewa.Może lepiej brzmiałoby
oczy płoną,
dusza śpiewa,
spadły liście,
sad dojrzewa.

Ciepło zostałoby utrzymane do końca.Co o tym myślisz?
Pozdrawiam.

rozmarzyłem sie - jesień to moja pora roku

Troszeczkę smutno,tesknie,ale..."oczy płoną,dusza
śpiewa"Pięknie!+++

Przeczytałam śpiewająco. Cieplutko pozdrawiam

Witaj!
Miłość nie baczy na pory roku.
Kolorowe liście jesieni są piękne,
smutno na sercu, gdy drzewa gołe.
Serdecznie pozdrawiam.

Jesienna miłość jak melancholia
skłania do zadumy.
Pozdrawiam :)

ładnie i to nawet bardzo... chociaz do jesieni jeszcze
daleko :-)

Przepraszam za literówkę w "się"