Jesienna Oda
Dla wszystkich czytelników ;)
O jesieni mojej Pani,
gwiazdo ozłoconych lasów i pól.
W tobie radość ciągle żywa,
gdy nam zsyłasz słonce z chmur.
Patrze ciągle rozmarzony,
czekając na przygody swoje.
Kiedy złotych liści welon,
oprzytomni myśli moje.
Wstańcie ludzie i to szybko,
Pani jesień pośród nas.
Wszystkich weźmie dziś w ramiona
i ukocha jeszcze raz.
Tomek
Dziękuję za wszystko, pozdrawiam was serdecznie.
Komentarze (24)
Ładna apoteoza jesieni, tego roku trzeba przyznać, że
złota nam nie żałowała.
Pozdrawiam serdecznie :)
Polska jesień potrafi zachwycić, zwłaszcza
tegoroczna...pozdrawiam Tomku :)
Tak kolorowo i energetycznie dzisiaj u Ciebie Tomku,
że aż miło. Też kłaniam się pięknie Pani Jesieni i do
zobaczenia za rok.
Serdeczności sarevok i dzięki, że odwiedziłeś moje
skromne progi:-)
podoba się oda -
wstałem z łóżka, życia szkoda.
pozdrawiam Tomku :):)
Oj tak, nasz złota, polska jesień potrafi zachwycić.
Pozdrawiam :)
Cudowna taka jesień, pozdrawiam serdecznie.
:))
pięknie!
pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie :) pozdrawiam i zapraszam do mnie :)