W jesiennej magii SŁóW
i roztańczyły między nami
słowa rumiane oddechami
słowa rozkwitłe
jak żonkile
pachnące chwilą
nastrojami
w mym swetrze bardziej kolorowym
w jesienny deseń… niepokojem
skryte w uśmiechu twoim… moim
i biegną w przestrzeń gdzieś na oślep
w słoneczne grzywy z chmur zasłonie
z krzykiem na dzisiaj…i na potem
i powracają echem do mnie
a kiedy spadną z deszczem w piórach
co anioł zgubił z barwnych skrzydeł
staną te słowa w jesień, cudem
zaklętym skarbem, w zegar chwili
i wciąż spadają rozszalałe
w szczęśliwych sukniach
bliżej…dalej
jesiennym deszczem łzą na oknie
płyną tęsknotą z dali do mnie
i dźwięczą w dłoni
w słonecznikach
słowa w harmonii z nut słowika
--------------------------------------
21 listopad g. 9, 54
Komentarze (29)
Tak pięknie piszesz o tej magicznej jesieni... Ja też
ją uwielbiam ;)
...i słowami zrobiłaś *czary-mary*...Po prostu
czarujący wiersz:)
słowa w harmonii i magia słów robią wrażenie.
Bardzo lekkie wiersze spod Twojej ręki wychodzą, z
prawdziwa przyjemnością czytam. Nie wiem czy tej
zwiewności i swobody słów najpierw gratulować czy tak
bogatej wyobraźni
świetne - tylko tytuł psuje całość - długi, duże
litery, dopowiadający rzeczy, które można samemu
odkryć w wierszu.
Uroku i czar wiersz nie jest pozbawiony.Wszystko
uplecione zmysłowymi przenośniami.Daje to czytelnikowi
MOŻLIWOŚĆ interpretacji na swój sposób sensu
przesłania.
wspaniały wiersz - jesień słowami zapisana, gratuluję
lekkości pióra i radości jaką niesie ze sobą ten
wiersz
Słowa twoje kolorowe,pełna ciepła i jesieni.Wiersz ten
potrafi wyciszyć, wprowadzić w świat zaczarowany
pięknie, jak zawsze Ewuniu. Tylko się zachwycać :)
Swym roztańczeniem pod chmurami
w szczęściu pachnącym blaskiem słońca,
zaklętą chwilą kolorową
śpiewasz miłością niegasnącą.
Zbierasz zapachy, barwy kwiatów,
wiążesz je nitka z Twego swetra
dbasz aby chwila rozkwitała
i w dal zbyt szybko nie uciekła.
I roztańczone komentarze opszą te z wielkich wydarzeń
jakim wiersz ten jest...
Płynęłam z tym wierszem w dal daleką, pięknie i bardzo
poetycko...
Pewnie... słowa tańczą wszędzie dla ciebie, niech ci
pomocne będą w potrzebie. Niech płyną pięknie wśród
przyjacieli, by to co mówisz w mig zrozumieli. A
mowisz zawsze uroczą mową , jak by śpiewało każde twe
słowo.
wzruszyłam sie Ewuś...jak zawsze kiedy Ciebie
czytam....takie romantyczne cudo...
Hmm ..taki fajny wiersz i jesień i żonkile, ładnie to
wszystko napisane z lekkim niepokojem, troszkę
eortycznie...(w 2 zwr.2 wer powinno być W zamiast Z),
podoba mi się
"...i roztańczyły między nami - słowa rumiane
oddechami..." - prawie usłyszałam słowa, przez które
rumienią się ludzkie twarze......urocze :)