Jesienny Powiew uczuc
Pożółkłe liście juz
opadły z drzew,
swiat zasypał się
złotem,brązem i czerwienią.
Wiatr swym szumem
jak muzyka gra,
to uczucie nasze
pędzi do nas w tlumie.
Wszystko gdzieś pachnie,
babie lato snuje swoją nić.
Spojrzenia głębokie choć niepewne
nie mówią nam jeszcze nic.
Każdy powiew wiatru,
mała kropla jesiennego deszczu.
Liść klonu spada nam na głowy,
a my..chcemy mówić o szczęściu.
Niech ten jesienny powiew
zwróci nam to,co zabrał już,
zima niech szybko minie,a wraz z wiosną
niech nasze uczucia będą tuż,tuż....
autor
Piotrek40
Dodano: 2007-09-23 08:19:05
Ten wiersz przeczytano 839 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Podwójne dno... Ślicznie opisane ;). Aż ciepło się tak
zrobiło... Pozdrawiam ;)
Po przeczytaniu wiersza mozna spokojnie zamknąć oczy,
a obraz sam układa sie przed oczami, przepiekna jesień
i jej wszystkie barwy :)
O kazdej porze roku uczucia sa gorace...WSZYSTKIEGO
NAJLEPSZEGO JUTRO!
Powinny byc w kalendarzu tylko wiosny
i jesienie- bo one najbardziej milosci
sprzyjaja...ladny wiesz.
Bardzo ładny wiersz...pełen nadziei i ciepła...pełen
uczucia :) mam nadzieję, że Wasze uczucia nie wróciły
wiosną...życzę żeby zostały przy Was przez jesień i
zimę...a później? Wiadomo, że też :)
Miłość niesiona wiatrem jesiennym utkana nicią babiego
lata, znów czeka wiosny rozkwitu w pełni i gorącego
uczucia-lata.ładny wiersz.
Zrobiło się tak ciepło, jesiennie...można się
rozmarzyć, zakochać i wcale nie czekać do wiosny...
Tak aksamitnie:)
Jesienią i zimą też może być pięknie;) Wiosna tylko w
głowach nam wszystkim przewraca...;) Dobre zgranie ...
jesień i miłość;)
Babie lato snuje swoja nic,jesien ogarnia nas
wszystkich, byle do wiosny.
Uczucie nosi w sobie wszystkie kolory pór
roku.Jesiennie ale za to w serduchu lato :)
Jesień skłania nas do przemyśleń, wspomnień, może
nawet do rachunku sumienia:) Życzę Wam, by wraz z
wiosną Wasze uczucia powróciły a najlepiej nigdzie nie
szły tylko grzały Was w zimowe wieczory....