Nostalgia
Wędrówką jest życie moje,
wędrówką przez czasy minione.
Ogarniam wszystko jednym
spojrzeniem,
wchłaniam każdą woń natury- jednym
westchnieniem.
Sięgam po kroć pamięcią,
by odnależć jak najwięcej,
szukam mych dawnych miejsc,
ktore kochałem najgoręcej.
Lecz dziś tamten czas
pokrył moje miejsca kurz.
I dziś nie odnajdę śladu
dzieciństwa mojego
bo po prostu znikło już.
Ludzi,których znałem
odeszli już gdzieś niestety.
Ptaki też już inaczej śpiewają,
a jednak są jeszcze Ci
co mnie znają i pamiętaja...
autor
Piotrek40
Dodano: 2007-09-22 08:52:47
Ten wiersz przeczytano 550 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Wspomnienia, wspomnienia - każdy z nas wraca do tych
najpiękniejszych chwil naszego życia...gdy mu ciężko i
źle...Naprawdę dobry wiersz.
piszesz jakbyś się zestarzał, a przecież jesteś
młodzieńcem co fruwa w przestworzach, na niektóre
rzeczy nie mamy wpływu, ale nie należy się poddawać
lecz ze śmiechem przyjmować Zycie
Nostalgia z Twoich oczu poranna, tęsknoty cień pojawił
się na chwilę ale zniknie i pojawi się jasna
teraźniejszość...
leciutko czytany wiersz,lubie takie, tez tak jak ty
pobudziłam wspomnienia przeszłości, te bestroskie
lata.
Tesknote za Ojczyzna ukazales z wielkim zalem - za tym
co przeminelo i bezpowrotnie odeszlo.Bardzo
wzruszajacy
wiersz.
Wszystko przemija- najważniejsze by pamiętać o
bliskich i z miłoscią wspominać tych co odeszli..
Niestety,masz racje w swoim wierszu.Czesto wracamy do
dziecinstwa,tyle sie zmieniło od tego czasu, a ludzie
odeszłi.
Tytuł, jak i cały wiersz istotnie w wielkiej nostalgii
drzemiący.Lecz bardzo ciekawy z głebia
psychologiczną.Lubie takie...