Jestem...
To co chcę powiedzieć
wiatr za mnie mówi
tańcem traw
jeziora szumem
w deszczu melodyjnych grach
ja tak mówić nie umiem
żyję
a tak naprawdę
żyje za mnie paw
i sarna
i kwiat w botanicznym ogrodzie
i gdzieś za horyzontem las
pachnący miodem
potrzeba tworzenia
jak potrzeba istnienia
rozwija swe listki młode
oplata
oplata świat w barwy przeróżne
kolorowe
tylko ten pusty pokój
i widok za oknem
i fotel...
...bo chciałam być z Wami...
Komentarze (73)
Basieńko, słonko przemiłe dziękuję za pamięć i czekam
na Twój nowy wiersz, Ola:)
...potrzeba istnienia góry przenosi...i leczy pięknem
przyrody....pozdrawiam
Pięknie tworzysz piórem. Pozdrawiam serdecznie i
dziękuję za komentarz:)
wzruszający i piękny
ładna metafora z tym mówieniem
To co mówisz
mówisz sobą
jestem z Tobą.
Pozdrawiam
Bądź z nami częściej.Wiersz piękny.Tylko dlaczego jest
mi tak bardzo smutno.Pozdrawiam serdecznie.
Melodyjnie /jesteś/:)
Urocze wersy.
Pozdrawiam serdecznie!
Przepiękny wzruszający "motyl".Jesteś dobrym wrażliwym
i czułym Sercem.Niskie ukłony.Pozdrawiam i uśmiech
zostawiam :-)
Jesteś z nami w swoich wierszach a ten wiersz przykuł
moją uwagę i jego tytuł :)
pozdrawiam
Poezja to Twój FOTEL... :)A, Pokoj Nią Pełny:)
Piękny wiersz, płynący prosto z serca. Pozdrawiam :)
Tyle zycia w Twoich oczach i sercem przyroda żyje
jakby Twoje jej połączeniem było ... :) Pozdrawaim
serdecznie
Piękny wiersz.