Jestem, jak twój cień

Jestem twoją spójnią, czasem utrapieniem,
niedogodność daję w najgorszym momencie,
kłopoty też warzę, chociaż ci nie służą
i od linii śmierci pilnuję zbyt cienkiej.
--
Hołubię w zachwycie, z czego duma rośnie,
byleby na co dzień takich chwil dostarczać.
W ramiona cię chwytam i noszę z uśmiechem
i biorę też udział w twoich zwykłych harcach.
--
Jak widać, przeróżne mam z tobą przeprawy,
ale nie narzekam, niech trwają najdłużej.
Choć czasem usłyszę z twoich ust niewdzięczność
i tak cię ochronię, bo nie jestem tchórzem.
--
Jak myślisz, wart jestem twojego uznania?
Przecież los twój trzymam, jak mogę, w swej garści.
Więc, już nie narzekaj, kocham cię bez granic,
jam jest ŻYCIE twoje, wiesz, że cię nie skarcę.

autor

ElaK

Napisany: 2022-09-22 Dodano: 2022-09-22 11:11:10

Ten wiersz przeczytano 559 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie