JESTEM TWOIM CIENIEM

Uchylasz ust srebrzyste wrota
i tylko milczenie
galopem obłędnym lazur ciężki spowija.
Muzo która mnie szukasz
swym niemym krzykiem
poprzez epizody mego utajenia.

Gdzieś poza światem,
w źrenicy jego półciemnych pałaców...
rosnę w objęciach śmiertelnej ciszy.
Tak jak w milczeniu nabrzmiewa kamyk.

Dotknij mnie, a prawdziwie ożyję tobie,
jak ożywa papier w twych dłoniach,
jak ożywa popiół
w oblężeniu natchnieniem wszelakim.

Tylko wargą świetlistą mnie pocałuj,
a wstanę tak jak wschodzi
długo oczekiwane słońce z oddali.

Lecz pozostanę tobie tylko
powstałą gwiazdą na płaskorzeźbie
twojej bezwiednej,
jak ja skrytej miłości...

autor

PIOTR

Napisany: 2007-05-28 Dodano: 2007-05-28 16:00:09

Ten wiersz przeczytano 457 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie