Jesteś...
Słucham serca, jesteś, to Ciebie
słyszę,
Jesteś, w ciszy nocy w tykaniu zegara.
Marzenia senne spojrzeniem kołyszesz,
Lecz dokąd prowadzi moja wiara?
Bladym świtem znikasz na krótką chwilę,
Przed lustrem w uśmiech się ubieram.
Znów wracasz w oczach nadziei tyle,
Zmywam samotność i smutek wycieram.
A Ty powracasz uparcie wspomnieniami,
Pierwszy promień słońca łzy wyciska.
Idę na koniec świata, znanymi
scieżkami,
Może do piekła zobaczyć prawdę z
bliska.
Zamykam niepewność drżącą dłonią.
Wyrzucam klucz, wbrew jak innowierca.
Patrzę w dal a tam za błękitu zasłoną,
Jesteś, słyszę głośny krzyk mego
serca.
autor
zwyczajna kobieta
Dodano: 2010-04-24 14:25:43
Ten wiersz przeczytano 597 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
witaj "zwyczajna kobieto"...po przeczytaniu twojego
wiersza..pożałowałam, że dotąd ciebie nie
czytałam..wiersz piękny..delikatny, smutny..masz
wrażliwą duszę..a słowa które zawarte są w wierszu
trafiają prosto w środek serca...
Witaj niezwyczajna, zwyczajna kobieto. Dawno mnie
tutaj nie było, a tu tyle się dzieje. Twój wiersz jest
jak melodia, która kołysze serce dając ukojenie.
Pozdrawia serdecznie:)
Tęsknota i ból ubrane w piękne słowa które docierają
wprost do serca.
Wyrzucam klucz, wbrew jak innowierca.
Patrzę w dal a tam za błękitu zasłoną,
Jesteś, słyszę głośny krzyk mego serca........
miłość,wspomnienia,nadzieja...życie prowadzi krętymi
ścieżkami...ładny wiersz,pozdrawiam
Wiersz bardzo ciekawy i dobrze że klimat ciepły który
zwiastuje nadzieję...powodzenia
Serce krzyczy..czy prócz Ciebie jeszcze ktoś usłyszy
:(? Z technicznych: "nadziei" z jednym
"i".."innowierca" wydaje mi się przez dwa "n"..i
spacyjkę po przecinkach naciskaj :)..o, tak :) -
przejrzyściej.. M.
krzyk serca, rozpacz, ból, wspomnienia... wiersz
dociera do czytelnika...dobry
Tęsknota. Bolesne to zjawisko.
Żal i tęsknota aż bije z Twego wiersza . Pozdrawiam.