Jesteś...
Marku
Jesteś moim słońcem
jaśniejącym na pochmurnym niebie,
zrozumiałam to teraz,
gdy jestem tak daleko od Ciebie.
Jesteś mym księżycem
wskazującym drogę w ciemności,
jesteś moim skarbem
z sercem pełnym miłości.
Jesteś moim powietrzem,
dzięki któremu oddychać mogę,
jesteś dla mnie wszystkim
i z Tobą chcę ruszyć w dalszą życia drogę.
autor
Antuanet
Dodano: 2006-01-05 15:17:14
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.