Jeszcze
Pomimo że znamy niepewną treść jutra
i wiemy, jak krótka jest chwila,
to jeszcze marzymy, choć oczy już
śledzą,
taneczny niepokój motyla.
Jak drzewa spragnione złocistej jesieni,
gdy liść już pokory nabiera,
znów chcemy uwierzyć, że los nam
pozwoli,
kolejne drzwi w życiu otwierać.
autor
Nel-ka
Dodano: 2021-09-22 11:46:12
Ten wiersz przeczytano 1158 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Piękne :)
Na pewno pozwoli!
Pozdrawiam serdecznie :)
z podobaniem daję głos na ten ładny wiersz
Bardzo ładnie o niegasnącej woli życia. Co myślisz
Nel-ko o zamianie drugiego "choć" na np "gdy"?
Miłego dnia:)
Nie wiem kiedy umrę, ale staram się żyć tak, jakbym
umrzeć nie miał: Planować na lata wprzód i do każdej
rzeczy zabierać się z zapałem, nie martwiąc się, że
być może nie ujrzę już owoców swoich trudów...