Od zera do teraz

Życie od zera do teraz liczyło się kiedyś w zachodach słońca,
A teraz już z wiekiem trzeba je liczyć raczej  od teraz do końca.
A wszyscy chcieliśmy, by się toczyło lekko, powoli jak bajki,
Lecz czas nastał trolli, którzy prywatność pozamieniali na lajki.
Tak wolność czasów ich zniewoliła, że zrobili z siebie debili,
Są też i ci, co w pogoni za cyfrą zgubili z czasem sens chwili.
Kupili rzeczy, stawiali zamki, gdy tylko się stali bogaci,
A zamki na zamki pozamykali by rzeczy tych nie potracić.
Tam nie ma ich braci i nie ma przyjaciół, jest tylko wąskie grono,
I ponoć większości, zależy na tym by ciągle o nich mówiono.
A ja się wciągam i choć niepotrzebnie, jeszcze to wszystko oceniam,
Zamiast się skupić i rzucić z robotą do mroków własnego cienia.
Jedni są bodźcem, inni reakcją to jest taka pewna zawiłość,
Ja krytykuję, inni kochają, a im przecież o to  chodziło.
Gdy mniej o tym mówię, czuję się lżej i ręce od tego umywam,
I widzę, że z chęci i z roku na rok zmienia mi się perspektywa.
Choć lat przybywa, wciąż trzeba czuwać, by nie dać się łapać w te sidła,
Ze zrozumieniem i zdrowym dystansem, unosić się jak na skrzydłach.
Ponad tym wszystkim, co można nazwać bezsensem, czy może miernotą,
Każdy swój czas ma, każdy ma drogę i wszystko w tym życiu jest po coś.
Więc skupiam się w sobie, chcę dbać o myśli, chcę dbać o zmysły i głowę,
Bo to, co na zewnątrz, mimo, że ważne, jest tylko drugoplanowe.

autor

b-Art Sztuka Klasy B

Napisany: 2023-01-15 Dodano: 2023-01-15 20:31:56

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie