[JESZCZE. CHCĘ JESZCZE.]

chłodno. przybieram barwę trenów, za
piękne wyroki kocham nad życie, nie martwię
się o pourywane usta.

znów zbyt emocjonalnie,
jestem posągiem z krwi i oddechów,
trzeszczę gdy światła wędrują po szyi.
bez ciebie.

zamieniam się w czwartą rano,
bezsenne powieki i niebo w szybie,
niewyraźna, nienormalna - moja ja
tępych wschodów.

biała,
jeszcze parująca.
za rany chrystusa - tęskniąca.

autor

Broken Heart

Dodano: 2009-05-02 03:33:31

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie