Jolcie dwie...

Twarz spokojna, uśmiechnięta,
serduszko pełne miłości,
taktowna i powściągliwa
od wszelakiego gniewu i złości.

Ale rety, co się dzieje
tam w środku, głęboko,
istna walka samej z sobą,
łeb w łeb, oko w oko.

Jedna Jolcia z drugą Jolcią
ciągle się sprzeczają,
w swych pomysłach i działaniach
wciąż się wyprzedzają.

Jedna ciszy chce, spokoju,
zamknąć się, odizolować,
być łagodną i pokorną,
wszystkie zasady zachować.

Druga tańczyć chce i szaleć,
chce kochania, przyjemności,
i reguły wszystkie łamać,
niemoralną być, się złościć.

Jak pogodzić obie Jolcie...
- to zadanie wielce trudne.
Może wcale tego nie chcę...
Życie byłoby wtedy nudne...

Czy każdy ma w sobie takie dwie różne osobowości...?

autor

Jolcia

Napisany: 2006-04-18 Dodano: 2006-04-18 15:48:19

Ten wiersz przeczytano 677 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie