...już nie pamiętam

Złączony na zawsze z mej jaźni granicą
Wpatrzony na zawsze w mą pustą prawicę
Zjadając wciąż ciasto z tak gorzką gorczycą
Miłość uderzyła w mą schyloną potylicę

Jej oczy - od dawna już nie pamiętam
Jaki miały kolor - niebieski? zielony?
Od bardzo już dawna pożera mnie udręka
Mój umysł pożarty i przemielony

Jej włosy - od dawna już nie pamiętam
Jaki miały kolor - blond? czarny? brązowy?
Wiatr w moich myślach dziś je rozwiewa
Gniotąc mój umysł jak deszcz monsunowy

Jej skóra - od dawna już nie pamiętam
Jaki miała zapach - lotosu? róży?
Mą pustą już głowę jak sieć pajęcza
Na kwiecie - wiatr dzisiaj wyburzy

Jej głos - od dawna już nie pamiętam
Jaki miał ton - słowika? anioła?
W mej głowie jej pieśń jest coraz gorętsza
Okrąża me myśli wciąż dookoła

Mój umysł zmęczony każdą pannicą
Ile ich było? chyba nie policzę
Błąkając się miłości kamienicą
O tej miłości właśnie dzisiaj piszę

autor

Daron

Napisany: 2007-01-04 Dodano: 2007-02-05 01:23:40

Ten wiersz przeczytano 897 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie