Kajdany miłości

Straciłam wolność –
Lub wolna nie byłam,
Bo twoja miłość mnie zniewoliła.
Straciłam skrzydła,
Ty mi je podcięłaś!
W ciasnej klatce więzisz.

Kiedyś skrzydła zawieszały mnie,
Miedzy ziemią a niebem.
Żyłam szczęśliwie bo z dala od ciebie.
Dziś żyję jak niewolnik:
Chcesz mieć porządek? – Zaraz się zrobi.
Chcesz mieć obiad? – Już masz podany.
Chcesz mieć mnie w łóżku?
Poczekaj kochany tej nocy zajdą pewne zmiany.

Teraz to ja wymagać będę.
Teraz to ty zrobisz co każę.
Teraz to ja rano chcę mieć śniadanie.
Uwolnij mnie jeszcze z kajdan miłości,
Ja tobie zaśpiewam Ode do wolności.
Zabieram swe skrzydła wylatuję oknem.
Miłości kajdany nie sprowadza mnie z powrotem!

Jestem wolna! Jak ptak na niebie.
Nie szukaj mnie więcej,
Ja się nie zmienię!
Pokojówka nie będę kucharka również!
Od tej pory radź sobie sam.
Ja tej niewoli dosyć już mam.
Tylko nie płacz i nie roń łez.
Uczuć już nie mam,
Zmieniłam się!

autor

Morrigan

Dodano: 2006-03-31 11:11:54

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie