Kalecząc

gdybym mogła rozbić czas
na drobne cząstki wieczności
pewnie szukałabym
znaczeń rozwianych wśród
dziecięcych spojrzeń

zatartych brudnym palcem
kolejnych dni twardniejących
na skórze niemowlęcia

może bałabym się
chwytać okruchy przyszłości
te najostrzejsze
fragmenty życia
ale gdybym musiała
ułożyć ścieżkę dla
następnych minut

wzięłabym ten najniebezpieczniejszy
fragment siebie lepionej
wolą czasu

to tylko przypuszczenia
podobno przyszłość nie istnieje
w pokruszonej
mozaice czasu

ale gdybym musiała...

autor

evel@

Napisany: 2005-07-10 Dodano: 2005-07-14 00:00:38

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie