Kamila
Wciąż się poznajemy i wciąż żegnamy.
Dlaczego tak jest, że tych których kochamy
wciąż opuszczamy?
Poznając Ciebie odkryłem Boże przebaczenie
Krótkie rozmowy z Tobą to szum wiatru w
którym przychodzisz Panie
Twój uśmiech przypomina mi mojego Boga -
łagodny, cierpliwy
i miłosierny
Usłyszałem Twój głos - wołanie
Lecz dlaczego tak późno?
Może Panie to właśnie jest powołanie?
Poznałem Ciebie, lecz dlaczego tak
późno?
Dlaczego tak późno przyszedłeś Panie?
Ledwie zacząłem Cię poznawać, a już czas
opuszczać
Twe oblicze jest wielkie i niezgłębione
Ruszać więc czas, przez długą szeroką
milę
Aby znów poznać Cię Panie przez inną
Kamilę.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.