kapeć (pan Teofil)
drapię się.. tylko z wkurzań
piec nie chcąc jak za torbą;
lękam się morze wzburzać
łut tropiąc pod przestrogę
w małych widzę ogromnych
wichrem na spadkach oschły
mrozem zdrętwieć przezornie
kwarc wpuścić; choćby osiadł
nie umiem wcierać.. wytarcia
zagłębiać ran w nich - ni z oka
rozgryzać topór w dzień walki
do-wiodąc gdy lęk jest kochać
autor
Groschek
Dodano: 2023-07-11 10:36:26
Ten wiersz przeczytano 1049 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
dźwięk i.. :-)
ps. oddam wieczorem - sorka..
Biedny pan Teofil
I jego serce
Co drzy i jednoczesnie
O milosc prosi
Podoba sie
:)
Hmm.. dziękuję! Jeszcze 1 zgrzyt
ramienia i się w obie kto w niej
nazbiera - to jakby przytulanka.
Na razie cieszymy się na 9-tkę..
Za joviską
Pozdrawiam serdecznie :)
Ps. Czeszę się szczerząc uśmiech
jak przy końcu samego początku..
Sorry, że sam sobie tu (w Twoim
imieniu) odpowiedziałem. Ale na
właśnie tego typu cios liczyłem.
Muszę się nauczyć tego nowego języka. nie bedzie
łatwo, ale... podoba mi się:)
Jacek: Dziękuję za niezmiernie
wyczerpującą interpretację. :-)
Chyba będę się musiał na chwilę
położyć i odpocząć. :-) :-) :-)
przyznam, że tutaj wiersz (nawet
dla mnie) jest stosunkowo trudny
do zrozumienia - autor kamufluje
w nim bowiem treść i zamiary nie
tylko podwójnym znaczeniem kilku
zwrotów lecz zaciąga fonetycznie
ich pierwotną barwę semantyczną;
pamiętam jednak iż miał w planie
napisać list płaczący utraconego
w szeleście uczuć pantoflarza..
Kurde, pan Teofil czegosik się boi. I nie ma zapasowej
dętki, ani pompki.
Groschku, napisz mi, proszę, o czym piszesz?
Rozbudzający wyobraźnię, refleksyjny przekaz.
Pozdrawiam.
Marek
Czytam Wasze komentarze i uczę
się odmiennych interpretacji.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie
następnych wczasowiczów.
Nie trzeba bać się miłości, to największe szczęście, a
jeśli się coś nie powiedzie, nie na próżno mówi się
każda miłość jest pierwsza, pozdrawiam serdecznie.
Tak to jest z tą miłością, trzeba raz zaryzykować...
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję za przychylność oraz..
zrozumienie - każde dla siebie.
Biorąc pod rozwagę tytuł wiersza... miłość może
prowadzić do lęku, ale życie bez miłości też nie jest
wolne od lęku...
Serdeczności przesyłam