Kapłanka Nocy

Oczy jej pałają mocą,
postać smukła jako trzcina,
błyszczy ciało srebrna rosą,
kiedy wdzięcznie się przegina.

Lekką stopą ziemię muska,
tańcząc w takt melodii mocy,
święte słowa szepczą usta,
ku czci boskiej Pani, Nocy.

Gdy wiruje pod księżycem,
w oczach blask i upojenie.
Taniec dla niej śmiercią, życiem,
magia Nocy - zapomnieniem.

Całym sercem tańcz, Kapłanko,
całą duszą, całą sobą,
tańcz do narodzin poranka.
Dziecku Nocy świt jest wrogiem.

Tańcz, aż Noc swą władzę straci,
promień słońca w mgłę Cię zmieni.
Lecz powstaniesz w świetle braci
gwiazd, by tańczyć znów wśród cieni.

Tym, którzy tak jak ja wolą noc od dnia...

autor

Caylith

Dodano: 2007-02-07 18:59:38

Ten wiersz przeczytano 748 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie