Kartka z dziennika samotnych
Niektóre rany nawet z biegiem
czasu nie zostają zabliźnione…
Kiedy myślimy ,że
uporaliśmy się już z bólem,
coś w najmniej oczekiwanym
momencie rzuca nas na kolana…
Umysł jesteśmy wstanie oszukać,
serca nie
Przemy dalej, tłumiąc łzy,
uśmiechem maskując cierpienie
Znów brodzimy w przeszłości, jak
w gęstym bagnie, zastanawiamy się
dlaczego?- póki z powrotem nie
utoniemy…
odzyskujemy świadomość, lecz
odpowiedzi wciąż nie otrzymujemy
autor
maffinek21
Dodano: 2009-08-24 19:04:16
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Duchy przeszłości atakują, gdy się tego nie
spodziewamy.
tak to już jest co nas nie zabije to nas
wzmocni.pozdrawiam
Mało w tym poezji, ale sens jak najbardziej prawdziwy.
Warto by popracować nad tekstem.
Pomysł i przekaz jak najbardziej ok. Tylko zapis,
przelanie myśli niezbyt do mnie trafiło. Pisana jedna
myśl w wielu wersach bez żadnej zasady zapisu, bez
jakiegoś ładu. Nad tym trzeba popracować. Takie moje
prwatne spostrzeżenie. Pozdrawiam.
ladnie...pozdrawiam