Kat

I szansy nawet nie widzę
nie widzę jasnego światła
tylko wciąż, nieustannie się gubię
jestem jak stara, zepsuta zabawka

Tylko wciąż szukam ratunku
nie mogąc go nigdzie odnaleźć
nadużywam zdradliwego, złego trunku
już nie sięgam po zagubiony gdzieś różaniec

Złość we mnie, zawiść, strach panuje
ranie, karze innych za to
i nie umiem, ból króluje
a depresja ma - to kat mój

autor

vein

Napisany: 2008-11-06 Dodano: 2008-11-14 10:28:37

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie