Każdy ma swoje ścieżki
świat podobny do oceanu
błękit w nim skrywa
prawdę tajemnic
tam zatacza kręgi gdy
chce coś pozyskać dla
zrozumienia lub nie daje
wiary że stamtąd pochodzi
szukając macierzy ikry
niosą fale skłębione
czasem boli gdy opada na dno
częściej z łusek układa
obrazek - widoczek mieni się
w promyku światła
ryba
duża ryba
w jej oku ma swoje odbicie
ufność i trwoga
autor
Rozalia3
Dodano: 2022-07-28 16:30:54
Ten wiersz przeczytano 1661 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Interesująco.
Serdecznie dziękuję wszystkim gościom za przeczytanie
i słowa w komentarzach:)
Pozdrawiam Was cieplutko i życzę miłego wieczoru:)
każdy ma swoje ścieżki,,pozdrawiam:)
Witaj
Jestem na tak, ciekawe myśli...
Serdecznie
;)
Ciekawe myśli :)
Pozdrawiam
Ciekawie.
Pozdrawiam :)
Rzeki do oceanów wpadają.
Mają zawsze swoje źródło- tak jak życie, tak jak
człowiek.
Dobry wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Wspaniały i refleksyjny wiersz!
Podoba się, jego przekaz.
Pozdrawiam, Rozalio.:)
ciekawie napisany
na linii zatrzymania w...
pozdrawiam
Świetny wiersz...
Ciekawie i madrze ❤️
U każdego w oczach prawdę wyczytamy. W życiu różnymi
ścieżkami do celu dążymy. Pozdrawiam serdecznie w
zadumie nad życiem. Beztroskiego dnia:)
z pogranicza fantastyki i filozofii.
z przyjemnością czyta się fantastyczne utwory