Kiedyś to było coś...

Czemu wstajesz z grobu zapomnienia
Gdy inni nie czują już cierpienia?

Dlaczego teraz, już nie kochany,
Rozdrapujesz serca zaschnięte rany?

I wciąż po rozłąki tak długim czasie,
Myślisz, że przepaść ominąć da się?

Czy być chcesz jak feniks w moim uczuciu-
-Zaistnieć znowu po wspomnień ukłuciu?

Teraz odpowiem ci, choć nie słyszysz,
Mimo, że serce me już nie krzyczy,
Teraz odpowiem ci, choć nie czujesz,
Już mego serca nie zaczarujesz!
Już się ta wiosna dawno skończyła,
I tylko w głowie mej, po tobie mogiła,
I tylko serca spokojne bicie,
Wypaliło się we mnie już twoje życie!

autor

Zalovana Martuś

Napisany: 2007-07-22 Dodano: 2007-07-29 14:51:38

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie